سانگهڙ، جيڪو سنڌ جي اهم ۽ پراڻن شهرن مان هڪ آهي، اڄڪلهه هڪ اهڙي وبائي خطري کي منهن ڏئي رهيو آهي، جيڪو نه رڳو صحت لاءِ، پر انتظامي ڪارڪردگيءَ لاءِ به هڪ وڏو امتحان بڻجي ويو آهي. ڊينگي وائرس، جيڪو هڪ مخصوص مڇر جي ذريعي پکڙجي ٿو، سانگهڙ شهر ۾ تيزيءَ سان وڌي رهيو آهي، جتي گذريل ڪجهه هفتن دوران ڪيترائي نوان ڪيس سامهون آيا آهن. هيءَ صورتحال نه صرف صحت کاتي جي ڪارڪردگيءَ تي سوال اٿاري ٿي، پر شهر جي صفائي، پاڻيءَ جي نيڪال ۽ فيومگيشن نظام جي ڪمزوريءَ کي پڻ بي نقاب ڪري ٿي. سانگهڙ شهر جي آبادي لڳ ڀڳ ٻه لک ماڻهن تي ٻڌل آهي، جيڪا ميونسپل ڪارپوريشن جي انتظام هيٺ اچي ٿي. هر سال ميونسپل ادارو ڪروڙين رپين جو بجيٽ ٺاهي ٿو، جنهن مان وڏي رقم صفائي، سٿرائي، نيڪال ۽ عوامي سهولتن لاءِ مختص ڪئي ويندي آهي، پر افسوس جو هن جديد دور ۾ به شهر جا رهواسي صفائي جهڙي بنيادي سهولت کان محروم آهن. گٽرن جو پاڻي گهڻن علائقن ۾ روڊن تي بيٺل رهندو آهي، جنهن سبب نه صرف بدبوءِ ۽ تڪليف پيدا ٿئي ٿي، پر اهو ماحول ڊينگي جهڙن وائرسن جي پيداوار لاءِ پڻ سازگار بڻجي ٿو. ميونسپل نظام جي ڪمزوري، صفائي عملي جي کوٽ ۽ عوامي بي پرواهي گڏجي هڪ اهڙو ماحول پيدا ڪيو آهي، جتي ڊينگي جهڙيون بيماريون آسانيءَ سان پکڙجن ٿيون. ڊينگي وائرس عام طور تي برساتي موسم کانپوءِ تيزيءَ سان وڌندو آهي، پر سانگهڙ ۾ صفائي جي غير تسلي بخش صورتحال سبب اهو خطرو هر موسم ۾ موجود رهندو صحت کاتي جي ذريعن موجب، صرف گذريل هفتي ۾ سانگهڙ شهر ۾ ڊينگي جا گهٽ ۾ گهٽ 16 نوان ڪيس ظاهر ٿيا آهن. شهر جي مختلف علائقن ۾، خاص طور تي ميونسپل حدن اندر، ڊينگي جي شڪايتن ۾ نمايان واڌ ڏٺي پئي وڃي. اسپتالن ۾ داخل ٿيل مريضن مان گهڻا نوجوان ۽ مزدور طبقي سان واسطو رکن ٿا، جيڪي روزانو گندگي ۽ بيٺل پاڻيءَ واري علائقي مان گذرن ٿا.
