ڪھاڻي: تهذيب جو درد
سنگهار رات جو حسبِ معمول ڪمري جون سڀ بتيون بند ڪري، سمهڻ جي لاءِ بستري تي گهڻا ئي هيڏانهن هوڏانهن پاسا ورايا،
Read moreسنگهار رات جو حسبِ معمول ڪمري جون سڀ بتيون بند ڪري، سمهڻ جي لاءِ بستري تي گهڻا ئي هيڏانهن هوڏانهن پاسا ورايا،
Read moreجيمز رسل جو قول آهي ته: ”بيوقوف ۽ مئل پنهنجي راءِ تبديل نه ٿا ڪن. زنده رهندڙن جي دنيا ته تبديلي سان ڀرپور هوندي آهي“.
Read moreهونئن ته ڪاري رات ظلم ۽ بربريت جي نشاني آهي. پر پرين جي گود ۾ سندس لٽڪندڙ ڪارا وار پناهه گاهه (ڇپر) محسوس ٿين ٿا.
Read moreلومڙي کي اوچتو وڻن ۾ کڙڪي جو آواز ٻڌڻ ۾ اچي ٿو. هُوءِ ان آواز جي پويان آهستي آهستي پير ۾ پير ملائي پهچي ٿي.
Read moreمنهنجا پڙهندڙ چون ٿا ته: ”ڪڏهن ڪڏهن تنهنجيون لکڻيون ورجاءُ جو شڪار هونديون آهن!؟“
Read moreهاڻي تقريبن هڪ ٿيو آهي، سوچيم ته اُن کان اڳ جو ڪورچه جو نيشنل ميوزم آف ميڊيول آرٽ (Medieval Art)، مراهوري مسجد، آرڪيالاجيڪل ميوزم، البانين جو سندن پنھنجي ٻولي جو پھريون اسڪول وغيرہ ڏسجي،
Read moreڪنهن زماني ۾ ڇا پر اڃان به پاڻ وٽ لاهوت لا مڪان لاءِ پانڌيئڙا پنڌ ويندا آهن، جيڪي پاڻ کي لاهوتي چوائيندا آهن.
Read moreاڄ پاڻ پروگرام ٺاهيو آهي ولورا (Vllore) ڏانهن هلڻ جو.
Read moreڪير مون کان جيڪڏهن منهنجي پهرين ۽ آخري خواهش پڇي ته آئون هڪڙو ئي جواب ڏيندس تخليق کي موت نه اچي.
***
پنهنجين ناڪامين کي مايوسين جي حوالي نه ڪريو، ڇو جو ٻيلي کي آگ لڳائڻ لاءِ ماچس جي هڪ تيلي ئي ڪافي آهي.
اڄ پنهنجي تياري آهي ڊيوريس (Durres) ڏانهن هلڻ جي. صبح جو سويل اُٿي وهنجي سنهنجي پاڻ هيٺ لهي آيا آهيون،
Read more