ڊائري جا ورق
سياري جي ٿڌين هوائن ۾ اڏامندڙ سنيها اڌ پنڌ ۾ راھ ڀلجيو وڃن..!!
***
هن سخت سردين ۾ اهي انيڪ خاندان به سيءُ جو شڪار ٿيندا هوندا جيڪي ٻوڏ جي ڪري پنهنجا اجھا وڃائي چڪا آهن.
***
سيارو ۽ برسات ٻئي هڪڙي ملاقات سان ڪڙڪي لهن ٿا ته انيڪ هڏاوان پڃرا تڙپن ٿا پوءِ سخت سردي جي ڪري يا ته وري ياد جي وير جي ور چڙهندي…!
***
ٿڌين هوائن جي آڌار تي هيل ڪنهن خوشنصيب اڱڻ تي ڳيچ ڳائبا ۽ ڳانا ٻڌبا ته دهل تي ناچ سان رانديون ٿينديون.
***
خاص ڪري سرد مزاج موسمن ۾ ميندي جا گل خوبصورت ڏيک ڏئي خوشين جا احساس ڏيارين ٿا ته ويڙها وسندا رهن.
***
سنڌ جي سر زمين تي سياري جي ننڍي ڏينهن دوران ٻڌل موڙ ۽ ڊگهين راتين ۾ ڊگھا ٽهڪ اکين تي اوجاڳن جا انبار آڻين ٿا.
***
پوڙهي پيءُ جي جهور چهري ۾ پيل سَرن ۾ به سندس پٽ جي موڙ ڏسڻ سان مُرڪن جا گلاب ٽڙن ٿا، دعائن جون جھوليون ارپين ٿا.
***
سرد راتين ۾ اڻيل احساس به خيالن جي اڏار کي وسيع دائري جا جهان گهمائيندي ٿڪڻ کان ڏور رکن ٿا.
***
ڏينهن ۽ نينهن سياري جي ساروڻين ۾ سدا بهار ٿي رهجي ويندا آهن..!!
***
اتر واءُ ڪڻڪن لاءِ لاڀائتا ٿيندا آهن مگر هيل ٻوڏ ۾ ٻڏل زرخيز زمين جو درد ڀلا انهن ڌڻين کان سواءِ ٻيو ڪير ڄاڻي…!
***
سياري جا سرد ڏينهن يادگيري جي درد سان مسافري جي دڳ تي دريا جيان روان دوان احساس سارڻ جهڙا آهن…!
***
سيارو پکين کي به پنهنجي وطن کان سڏي ڏور پريت سان نڀائڻ جيان ڊگهي مسافري ڪرائي ٿو.
***
هيلوڪي سياري کوڙ ساريون خوشين جون کينچليون ته ڪٿي غمن جا پهاڙ ڪيرائي هوڏ جي ھُلر سان ڪوڏ جا پنڌ ڳچ سارا کٽائي سندس منزل ڏانهن مهاڙ ڪئي آهي.
***
سيارا ۽ اونهارا موسم نالي سان پيا مٽبا آهن مگر سنڌ جون موجون سنڌو جي پاڻي سان مچنديون آهن، ڪاش وقت تي پلٽي پئي…!
***
هل ڙي ڇا ته وقت هو جڏهن هاڪڙي ندي جي ھاڪ هئي…!
هن ٺرندڙ رات ۾ ٻرندڙ باھ تي ڪٿي مينديءَ رتا هٿ ته ڪٿي وري هٿين لال لڦون بڻيل تريون به سيڪڻ جي مشغولي سان ڊگهي سوچ ۾ ڪونج اڏار ٿينديون هونديون…!
***
اوچي حويليءَ جي ديوار ۾ قيد وجود لاءِ ڪهڙا سيارا ۽ ڪهڙا اونهارا مگر جهوپڙي جا ڌڻي انهي حساس احساس سان جيئڻ جو جتن هر حال ۾ ڪندا هوندا…!
***
سال پڄاڻان سيءُ پنهنجو مارڳ ڪڏهن ناهي ڀلائيندو ۽ نه ئي وري مٽائيندو…!
***
سيارا به سرحدون اورانگھي، نيٺ پنهنجي ديري تي اچي سخت سردي جون ڌمالون مچائيندا رهندا آهن…!
***
