افسانوي ادب سماج جي حقيقي مسئلن جو هڪڙو اهڙو دستاويز آهي جنهن ۾ ليکڪ داخلي توڙي خارجي مسئلن کي پيش ڪري ادب براءِ زندگي واري نظريي کي نروار ڪري ٿو. سنڌي ادب ۾ حقيقت نگاري جي لاڙي تي تمام گهڻو لکيو ويو آهي جنهن ۾ سنڌي سماج جو چٽو عڪس نظر ايندو، پوءِ اهي موضوع بک، بيروزگاري، نفسانفسي، جهالت، وڏيرڪي سماج، غلامي، غير انساني روين توڙي عورتن تي تشدد جبر ۽ ظلم وارا هجن انهن مجموعي مسئلن تي سنڌي ادب ۾ عورت ڪهاڻيڪارائن به ديده دليريءَ سان لکيو آهي، جن ۾ ثميره زرين، رشيده حجاب، نورالهديٰ شاھ، خيرالنساءِ جعفري، ماهتاب محبوب ۽ موجوده دور جي ليکڪائن ۾ سيما ابڙو تائين سلسلو جاري آهي.
