شاعرينئون شاعري April 11, 2025 Zahida Abro شبانه عالماڻيگهڻ رخي شخصيت سرتي پروين موسيٰ ميمڻ کي منظوم ڀيٽا بيتن ۾:دريا جيئين ديدَ ٿئي، پَرِکِين ٿي ڇوليُون،پياريون توکي ٿيون لڳن، ٻاجهاريون ٻوليُون،ويهي اڄ کوليُون، جيڏي! جيئڻ ڳالھڙِيون.__مَڃوتِي ڏِيندِي رهي، سڀ کي آهين تُون،پرکيو مُون “پروين” آ، تو وٽ سَچُ سوچُون،لَکڻَ مان ڏسجن پيون، تنهنجون سڀ لوچُون،ڏينهَن حياتي ڏُون، ڏورين ٿي ڏکڙا کڻي.__تنهنجين اکين ۾ عِلمُ، تو وٽ جذبا، جهاتِ،صبح ٿيندو سوجھرو، رڻ ۾ ٿوري راتِ،توکي ڏاتر ڏاتِ، ڏني ڏکندڙ ڏيھَه ۾.___اکرن جي پاتال ۾، لهندين آهين تُون،تنهنجي هر ڪتاب ۾، جاچيو آهي مُون،تو وٽ ئي جوتُون، تو وٽ اوتون عشق جون.__تو وٽ ڪِلڪَ، ڪتاب آ، تو وٽ شانُ شعورُ،تو وٽ موھُ مٽيءَ جو، دُوئي توکان دُورُ،ليکڪ تنهنجي من اندر، صدين کان مزدورُ،خوب “شبانه” نورُ، توکي ڏاتر آ ڏنو.***ڪامران اختر صديقيسنڌوءَ کي سنڌ کان ڌار ڪرين ٿو،تون رِڻ پنهنجو آباد ڪرين ٿو،ڏڪار چاهي سنڌ واسين لاءِ،پنهنجي سک جو خواب ڏسين ٿو.سنڌ، سنڌي ۽ سنڌو درياءَ،هڪٻئي ۾ آ ساهه سندن جو،ڌار ڪرڻ ڪو سولو ناهي،ساهه ڇنڻ ڪو سولو ناهي.ڦڙي ڦڙي جيئن تلاءُ ٿئي ٿو،دريا دريا تيئن سنڌو ٿئي ٿو،هر سنڌيءَ جو آ ساهه سنڌوءَ ۾،ذات ۽ پات جو فرق ئي ناهي،دشمن سنڌوءَ تان ميري نظر هٽاءِ،پنهنجو ٿورو عقل هلاءِ،سنڌ، سنڌي ۽ سنڌو دريا،ٿيندا ڌار نه، ڪڏهن او چريا.***نظمآغا جان آغاتاريخ بي رحم اٿئي!ڌرتي ماءُ ٿئي، درياھ ٿَڃ ٿئي،راهه ۾ رهزن ٿئي، حلالي پُٽ بڻجي،ديس خاطر جَھيڙين ڇو نه ٿو؟اقتدار ته اچڻو وڃڻو آھي،جو مَنصب مُنھُن تي ڪارنهن مَلَي،ھڻي ٿُڏو تنھن کي، ڇَڏين ڇو نه ٿو؟اھي ڀاشڻ رک پاڻ وٽ،ماضيءَ جي کِڙڪي مان،مير جعفر، مير صادق ڏِسين ڇو نه ٿو؟ھي واھڻ وستي، مٿي نيرو امبرھر طرف ھريالي، دل آويز آهي منظرٻَنيون ٻارا ۽ ھي گذر سفر،دريا! حُسن ارپيو آھي ڌرتي کي،پاڻي جياپو آھي، نسل در نسل،ڪھڙي آھي دل تنھنجي!سڀ ڄاڻين ٿو، لُڇين ڇو نه ٿو؟اٿي ديس واسين سان بيھه..!وطن فروش نه ٿيءُ،تاريخ بي رحم ٿئي،ٻوٿاڙو لاھي رکندئي،ٻُڏي مرڻ لاءِ پوءِ چُڪو پاڻي به نه ملندئي،شرم ۽ حياءُ ۾ ٻُڏي مرين ڇو نه ٿو؟***غزلمشتاق تماچاڻيرڳو ڏيکاءُ جمهوري ٿن،سڄا سارا يھودي هِناسين مظلوم جا ساٿي،اهي ظالم يزيدي هِنڏسو پرڪار پي پيءَ جا،سندن ايمان ڪرسي ٿناسان هون يار دودن جا،هنن جا يار، ليگي هِناسين رکوال، ڌرتيءَ جا،نظريا قوم پرستي هِناسين آهيون جيئي سنڌ جا،ڏسو سينگار، سولي هِن.***غزلاسد انڙدردَ جو اتھاسُ آ انسانَ جي اتھاسَ ۾عشقَ جو احساسُ آ انسانَ جي احساسَ ۾وقتَ جي ورقن سندو آھي گھڻو ٿِيَڙووقتَ جو وشواسُ آ انسانَ جي وشواسَ ۾ڇا ٿِيو ٿورو مگر ڇاھي گھڻو ٿِيَڙوآدمي اڀياسُ آ انسانَ جي اڀياسَ ۾ڳاھُ عملن جو بشرُ ڳاھي گھڻُو ٿِيَڙوماڻھپو ئي ماسُ آ انسانَ جي ئي ماسَ ۾روحَ جو رشتو اَسَدَ چاھي گھڻو ٿِيَڙومَڃُ وجودي واسُ آ انسانَ جي ئي واسَ ۾.***ڊاڪٽر پروين موسيٰ ميمڻدين ۽ دنيا سنواڻ، رمضان اچي ويودل مومن جو وڌائڻ، رمضان اچي ويوصبر جي هدايت ۽ سبق استقامت جوعمل سڌارڻ لئه، رمضان اچي ويوجوش ۾ آهي چوطرف، دريا سخاوت جوکُلڻ لڳا خزانا، رمضان اچي ويوجاري ٿيو آهي، نزول بخششن جوکڻي رحمتون الاهي، رمضان اچي ويوآهي هر چهرو روشن ۽ قلب سڀنن جو“پروين” مهينو آيو بابرڪت، رمضان اچي ويو*** زاهده ابڙوهُو عشق جي ڳليءَ ۾ سرهاڻ ونڊڻ آيو،۽ سونهن جي نگر ۾ چانڊاڻ ونڊڻ آيو.اڄ رات منهنجي اکڙين مان ڪهڪشائون اڀريون،هو سمنڊ نينهن پيار جو، مهراڻ ونڊڻ آيو.هر سار سُڏڪو آهي، هر لمحو کٽڪو آهي،منهنجي اکين مان وهندڙ آلاڻ ونڊڻ آيو.جڏهن به کير کنڊ ۾، ملندو مٺو ٿي ويندو،پنهنجو وجود ڳاري، ڳاراڻ ونڊڻ آيو.هيءَ ڪائنات منهنجي نيڻن مان ڇُلڪي پوندي،اوتي شراب پيالا، ڇُلڪاڻ ونڊڻ آيو.*** Post Views: 31
