شاعرينئون شاعري February 14, 2025 Zahida Abro غزلساحر راهوتنهنجي گهر جو، رستو آئون،خوابن جو گُل، دستو آئون.ڪنڌيءَ تي هڪ، تنها وڻ جي،صُورت ۾ سر، بستو آئون.دستارُن جي، عيوض ڪوئي،چاهي خريدي، سستو آئون.اوتارو ڪنهن، عاشق دل جو،خالي اُجڙيل، ڪستو آئون.تصويرُن جو، تصويرُن سان،خاموشيءَ جو، رشتو آئون.خوابن جو تون، لاش سڙڪ تي،چيڀاٽيل هڪ، بستو آئون.تنهائي آ جنهن، جي مُجاور،تنهن هان تخت جو، تختو آئون.ڏوهاري تون، خواب ڏسڻ تي،ڪهڙو نيڪ، فرشتو آئون.شُهرت جي بازر ۾ ساحر،هيسيل، هيڻو، رمتو آئون.***غزلساقي ارشاد لورڙوريــــــــــون سرد راتيون وري ياد آئيوڇــــــــــوڙن جي موسم ڳري ياد آئيچڻن کـــــــــيت ڦولار ساوڪ ۾ ويھيھٿـــــــــــــــن سان کاِرائڻ ڦَرِي ياد آئيھلي وئي مٿـــــي تي کنيون بارَ دل جاڇــــــــــــــــڏي رنج رُساما پري ياد آئيملي تون کليو ھئين اکين سان اکين ۾اوھان بندِ، کــــــــــــــولي دري ياد آئيڇڻيل ٻير ھيٺان ٻھاريا تو مــون ڪانڏنا ھا ٻـــــــــــڌي تـــــــــو ڀري ياد آئيسڄـــــــي رات ويھي ستارا وَاجھائيمڪا تصويــــــــــر تنھنجي تري ياد آئيگلن جـــــــــــــــي ڪھاڻي گلابن ٻڌائيحجابـــــــــــــــن ۾ گھاري مري ياد آئيسڄـــــــــو نوحُ ساقي اسانجي حياتيپھـــــــــــــر پل نه دل تان ٽري ياد آئي***نثري نظم ڪراچيشهريار نوازمصيبتن کان ڏور،ڪاري رات کان پاسيري رھي،دھشت ۽ وحشت جون چادرون،سڀ چاڪ ڪري،امن جي آسمان ھيٺ رھي،تون عظمتن جو نشان آھين،رونق تنھنجي قائم رھي،ھر مکڙي ڦٽي ۽ شاخ وڌي وڻ ٿئي،ملڪ جي جوت تون ٿي جلائين،ڌارين کي به پنهنجو،تون ٿي بڻائين،تنھنجو مٽ ڪير ٿئي،او سنڌ جي دلڙي،پياري ڪراچي.***نظماڪيلائيڄام ولي محمد انڙڪڏھن سوچن ۾ گم،وھمن ۽ وسوسن ۾ گم،خيالن جي ھن جھنگ ۾،تمام گھڻو ڀٽڪجي ويو آھيان،ھا اڪيلو ٿي پيو آھيان.عجيب و غريب ڪيفيت آ،ڪا ئي نه رھي حيثيت آ،مٽ نه مائٽ نه ملڪيت آ،دنيا کان ڪٽجي ويو آھيان،ھا اڪيلو ٿي پيو آھيان.زندگيءَ کان گھڻو ڪجھ سکياسين،يار، دوست، مائٽ سڀ پرکياسين،مطلب تائين سڀ ڪو پنھنجو آ،ھاڻي سڀ سمجھي ويو آھيان،ھا اڪيلو ٿي پيو آھيان.وڇوڙي ڪيو جھور آ،جسم پرزا پرزا ٿي ويو،ختم اکين جو نور آ،“ڄام” بس باقي رھجي ويو آھيان،ھا اڪيلو ٿي پيو آھيان.***وائياظھر “آزاد” مغل من جا جي ڪارا،ماڻھو گهرجن سي نه ٿا.ڪلفت ڪيني ڪوڙ جا،هڻندا جي نعرا،ماڻھو گهرجن سي نه ٿا.دوکا ڪن ٿا ديس سان،وڪڻن جي چارا،ماڻھو گهرجن سي نه ٿا.خُواريءَ کاري خلق لئه،کوٽا خَرَ کارا،ماڻھو گهرجن سي نه ٿا.سامهون ايندي ٿا لڳن،سوئر جي سارا،ماڻھو گهرجن سي نه ٿا.محبت مروت ملڪ جا،بڻجي پيا مارا،ماڻھو گهرجن سي نه ٿا.***اي سنڌ گواھ رهجان!ساقي ابڙواي سنڌ توسان اسان نڀايو گواھ رهجانسدائين تنھنجو آ ٿڃ ملهايو گواھ رهجاناسان سرن سان ڪفن ٻڌي به هلون پيا ٿاهزارين آهن هي رنڊڪون پر وڌون پيا ٿاڪڏهن نه پوئتي قدم هٽايو گواھ رهجاناي سنڌ توسان اسان نڀايو گواھ رهجانجڏهن به دشمن تنھنجي دنگن تي وڌي نظر آجڏهن به ڪانئر ڪائي ننگن تي رکي نظر آتڏهن اسان کي آ جوش آيو گواھ رهجاناي سنڌ توسان اسان نڀايو گواھ رهجانجڏهن به سنڌوءَ کي سامراجين سڪايو آهيجڏهن به پاڻيءَ مٿان ڪو پھرو لڳايو آهياسان ئي ان لاءِ جهيڙو ڳايو گواھ رهجاناي سنڌ توسان اسان نڀايو گواھ رهجانجڏهن به تنھنجن جبل ۽ ٻيٽن تي قبضا ٿيا هنجڏهن به تنھنجا وسيلا سارا لٽيا ويا هناسان انھن کي ڀي آ بچايو گواھ رهجاناي سنڌ توسان اسان نڀايو گواھ رهجاناسان جا اوچا ها ڳاٽ ”ساقي“ مکن تي مرڪونسوين ها سيني تي گهاءَ پوءِ به چپن تي مرڪونتوڙي هو مقتل هنن سجايو گواھ رهجاناي سنڌ توسان اسان نڀايو گواھ رهجان.*** Post Views: 128
